“เสรีภาพในการพูด” (free speech) อันเป็นองค์ประกอบที่เป็นรากฐานของสังคมประชาธิปไตย กำลังถูกทำให้เป็นอาชญากรรมร้ายแรงในสังคมไทย และสื่อไทยกำลังเป็นพลังขับเคลื่อนสำคัญในการลากดึงให้สังคมนี้กลายเป็นแดนสนธยาของเสรีภาพ
ไม่ใช่แค่เสรีภาพในการพูด แต่แม้แต่เสรีภาพในความคิดและความเชื่อของบุคคลก็กำลังถูกห้าม
ทั้งๆ ที่สื่อไทยต้องการเสรีภาพในการพูด การเขียน การพิมพ์ ตลอดจนการป่าวประกาศให้สังคมเห็นพ้องต้องกัน
ยามถูกท้วงติง สื่อก็ออกมายอกย้อน กล่าวหา ป้ายยี่ห้อให้ผู้บังอาจแตะต้องเสรีภาพที่ถูกสถาปนาว่าเป็น “ฐานันดรที่สี่”
เมื่อใดก็ตามที่ถูกซักไซ้ วิพากษ์วิจารณ์ สื่อรู้สึกว่า
เสรีภาพสื่อกำลังถูกคุกคาม
สื่อรู้สึกถูกคุกคามเมื่อถูกถ่ายรูป
สื่อรู้สึกถูกคุกคามเมื่อถูกโต้ตอบด้วยท่าทีแบบเดียวกับที่กระทำกับผู้อื่น
สื่อไม่ต้องการให้ผู้ใดฟ้องด้วยเหตุจากการใช้เสรีภาพใน
การพูด การเขียน การป่าวประกาศของสื่อ
แต่เหตุใดสื่อส่วนใหญ่จึงทำให้เสรีภาพในการพูด และการคิดของนายจักรภพ เพ็ญแข รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เป็นอาชญากรรมร้ายแรง
กรณีการพูดของนายจักรภพ เพ็ญแข ที่สโมสรผู้สื่อข่าวต่างประเทศนั้น เป็นกิจกรรมปกติของสโมสรผู้สื่อข่าวต่างประเทศ ที่เป็นการเปิดพื้นที่เสรีภาพในการพูด การถกเถียงอย่างเสรี
การที่พรรคประชาธิปัตย์ขมักขะเม้นแปลความหาความผิดจากเสรีภาพในการพูดของนายจักรภพนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก นั่นเป็นวิถีทางการเมืองที่พรรคประชาธิปัตย์เลือกที่จะทำ ทุกคนมีเสรีภาพที่จะเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย และอนาคตของพรรคประชาธิปัตย์จะเป็นคำตอบในวิถีทางทางการเมืองแบบนี้เช่นกัน
แต่การที่สื่อเกือบทุกสำนักนำเสนอข่าว ราวกับว่านายจักรภพกระทำอาชญากรรมร้ายแรงนั้น เป็นเรื่องที่ต้องตั้งคำถามถึงจุดยืนของสื่อต่อเสรีภาพต่างๆ ที่ร้องเรียกหากันมาโดยตลอด
สื่อยังต้องการให้สังคมนี้มีเสรีภาพในการพูดหรือไม่ ?
สื่อยังต้องการให้คนในสังคมนี้มีเสรีภาพในการคิดหรือไม่ ?
หากใครสักคนหรือหลายคนมีความเห็นแตกต่างจากคนส่วนใหญ่ เขาจะได้รับอนุญาตให้เห็นต่างอย่างมีเสรีภาพหรือไม่ และสื่อจะยอมรับเสรีภาพที่เขาจะเห็นต่างหรือไม่ ?
หากใครสักคนหรือหลายคนมีความคิดต่อการยอมรับหรือไม่ยอมรับในจารีตใดที่แตกต่างไปจากคนส่วนใหญ่ เขามีเสรีภาพที่จะคิดหรือไม่ และสื่อจะยอมรับให้เขาคิดเช่นนั้นหรือไม่ ?
เนื้อหาในคำพูดของนายจักรภพจะละเมิดกฎหมายใด อย่างไร หรือไม่นั้น เป็นหน้าที่ของกระบวนการยุติธรรม
แต่หน้าที่ของสื่อนั้น
ต้องยืนยันเสรีภาพในการพูด คิด เขียน ของบุคคลทุกคน
แทนที่จะลุกไล่ราวกับว่าการพูด
การคิดที่แตกต่างไปจากประเพณีปฏิบัติของสังคมนั้นเป็นอาชญากรรม
เว้นเสียแต่ว่า สื่อไม่ต้องการเสรีภาพใน
การพูด คิด เขียน ในสังคมนี้อีกต่อไป
สุภัตรา ภูมิประภาส
อ่านเพิ่มเติม
บทความอื่นๆ ใน Silence of the Lamp
ที่มา : ข่าวประชาไท : Silence of the Lamp: สื่อในแดนสนธยาของเสรีภาพแห่งการพูด-คิด-เขียน
หมายเหตุ
การเน้นข้อความบางส่วนทำโดยความเห็นของผู้จัดเก็บบทความ
วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2551
สื่อในแดนสนธยาของเสรีภาพแห่งการพูด-คิด-เขียน
ผู้จัดเก็บบทความ เจ้าน้อย ณ สยาม ที่ 4:40 ก่อนเที่ยง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น