Shameful case of forgotten political prisoner : คดีอัปยศของนักโทษการเมืองที่ถูกลืม

The Age

Shameful case of forgotten political prisoner

by. Nian Dong

แปลไทยจาก : thaireport.blogspot.com



คดีอัปยศของนักโทษการเมืองที่ถูกลืม

ทำไม Harry Nicolaides ถึงไม่โด่งดังเท่า Salman Rushdie? เป็นเพราะนวนิยายของเขา Verisilumilitude ขายได้เพียง 7 เล่มหรือ? บางทีอาจเป็นเพราะว่าผลงานของเขากล่าวอ้างถึงราชวงศ์ไทย แทนที่จะเป็นพระอัลเลาะห์หรือโมหะมัด หรืออาจเป็นเพราะว่า Nicolaides ซึ่งเป็นครูชาวออสเตรเลียและเป็นนักเขียนที่ทะเยอทะยานถูกกักขังในประเทศที่มีสัมพันธภาพที่ดีกับประเทศออสเตรเลีย

ถึงแม้ว่าจะมีการปิดสนามบินและมีการประท้วงเรียกร้องให้มีการโค่นผู้นำที่มาจากการเลือกตั้ง ประเทศไทยนั้นปกติจะไม่มีปัญหาทางการเมืองที่รุนแรงที่เกี่ยวข้องกับตะวันออกกลาง อัฟกานิสถาน หรือ ปากีสถาน และเมืองไทยก็ไม่ได้ขึ้นชื่อเรื่องการควบคุมการแสดงออกเหมือนประเทศจีน และหลายๆประเทศที่มีการควบคุมสื่อและการเมือง แต่การที่ Nicolaides ไม่เป็นที่รู้จักดีเพราะรัฐบาลออสเตรเลีย สื่อ และกลุ่มส่งเสริมสิทธิมนุษยชน ไม่ได้ทำให้คดีของเขาอื้อฉาวอย่างที่ควรจะเป็น

รัฐบาลไทยได้ทำการบล๊อค 1200 เว็บไซต์เมื่อไม่นานมานี้ และอีก 400 เว็บไซต์ของทั้งหมดก็เพราะมีการกล่าวอ้างถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ คราวที่ประเทศจีนบล๊อคเว๊บไซต์ก่อนโอลิมปิค สื่อออสเตรเลียล้วนพรั่งพร้อมไปด้วยคำติเตียน แต่ในขณะที่ประเทศไทย นอกจากจะปิดเว็บไซต์แล้วยังจำคุกชาวออสเตรเลียเพราะเรื่องเสรีภาพในการพูด รัฐบาลออสเตรเลียและสื่อมวลชนกลับเงียบเฉย หรือไม่ก็ยับยั้งการรายงานข่าวอย่างน่าประหลาดใจ

ไม่เหมือนกับ Rushdie ที่ถูกสื่อจับตามองตลอดหลังจากที่ชาวอิหร่าน Ayatollah Khomeini ได้ออกกฎศาสนาอิสลามต่อต้านเขาและหนังสือ Satanic Verses ในปี 2532 Nicolaides ซึ่งอายุ 41 ปี กลับแทบจะไม่มีใครรู้จักเขาเลย

Nicolaides ถูกจับกุมเมื่อปลายเดือนสิงหาคม และถูกจับกุมจากการที่เขาได้เขียนนวนิยายเรื่องหนึ่งเมื่อ 3 ปีก่อน นวนิยายที่เขาเล่ามีบทความตอนหนึ่งที่บรรยายสั้นๆเกี่ยวกับวิถีชีวิตของมกุฎราชกุมาร บางคนมองว่าการเขียนที่ตรงไปตรงมาเป็นการวิจารณ์เจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ ผู้เป็นองค์รัชทายาท สำหรับคำเพียง 103 คำในหนังสือนวนิยายที่ไม่มีใครรู้จัก Nicolaides อาจถูกจำคุกถึง 15 ปี แค่เพียงเพราะกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ห้ามพูดถึงสถาบันกษัตริย์ในทางลบ

Nicolaides ถูกจับให้อยู่ในเรือนจำรวมกับนักโทษอีก 90 คน ซึ่งส่วนใหญ่เคารพสถาบันกษัตริย์และมุ่งร้ายต่อเขา มีรายงานมาว่าเขาไม่สบายและอยากจะฆ่าตัวตาย และได้ยื่นขออภัยโทษอย่างน่าเวทนาต่อราชวงศ์สำหรับ "การเลือกคำที่ไม่ได้ไตร่ตรอง" เขาถูกปฏิเสธเป็นครั้งที่สี่แล้วจากการยื่นอุทธรณ์ขอประกันตัว

ถ้าสุขภาพทั้งกายและจิตใจของเขาไม่ถูกกระทบ เป็นไปได้อย่างมากว่า ในฐานะที่เป็นชาวต่างชาติ Nicolaides ได้รับการอภัยโทษและถูกเนรเทศออกจากประเทศ แต่เขาก็ได้อยู่ในเรือนจำมาเกือบ 4 เดือนแล้ว และถึงเขาจะถูกปล่อยตัวและอนุญาตให้ออกจากประเทศไทย กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพก็ยังจะอยู่ต่อไป

ทุกประเทศมีกฎหมายของตัวเอง และเราก็คาดหวังว่านักท่องเที่ยวควรจะต้องปฏิบัติตามกฎหมายของประเทศนั้นๆ แต่นี่มันเป็นข้ออ้างสำหรับการเงียบเฉยต่อการใช้กฎหมายในทางทีผิดและความล้มเหลวในการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานหรือไม่

ถ้าพวกเรายินดีที่จะวิพากษ์วิจารณ์กฎหมายท้องถิ่นของประเทศอื่น หรือแสดงข้อคิดเห็นในเชิงหลักการต่อโทษประหาร ต่อเสรีภาพในการพูด ต่อเสรีภาพของสื่อ และประชาธิปไตย สมควรไหมว่ากฎหมายของไทย จะอยู่เหนือการวิพากษ์วิจารณ์?

สมควรไหมที่รัฐบาลออสเตรเลียและสื่อมวลชนควรจะกระทำมากกว่านี้ในการปกป้องสิทธิของ Nicolaides และคนไทยทุกคนที่มีเจตนารมณ์ในเชิงศิลปะหรือความผูกมัดกับอิสรภาพขั้นพื้นฐาน

ถ้าจะเอาการถูกจำคุกของ Nicolaides และการตอบรับของสื่อระหว่างประเทศ เข้ามาทำความเข้าใจควรถามตัวเองว่า คุณจะโกรธไหมถ้ามีนักเรียนไทยในออสเตรเลียถูกจำคุกจากการเขียนนวนิยาย หรือการเขียนบล็อกที่ล้อเลียนนายกรัฐมนตรีของออสเตรเลีย หรือ "ราชวงศ์ของออสเตรเลีย" - Nicole Kidman และ Keith Urban? คุณจะยอมรับกฎหมายในออสเตรเลีย จีน หรืออเมริกาที่ปกป้องนักการการเมืองชนชั้นสูง จากการตรวจสอบ แม้กระทั่งในนิยาย?

George Orwell เคยเขียนไว้ว่า "ถ้าเสรีภาพมีความหมายอย่างไรก็ได้ มันจะหมายถึงสิทธิที่จะบอกคนอื่นในสิ่งที่พวกเขาไม่อยากได้ยิน" Nicolaides ได้ทำอะไรเกินเลยกว่าการแสดงออกขั้นพื้นฐานของเสรีภาพหรือเปล่า?

ในฐานะที่เป็นนักเรียน Kevin Rudd เขียนวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนในเมืองจีน และเรียกร้องให้มีการปล่อยตัวนักโทษคนจีน และในฐานะที่เป็นนายกรัฐมนตรีของออสเตรเลีย Kevin Rudd ได้เงียบเฉยต่อชะตากรรมของชาวออสเตรเลียที่ถูกจำคุกด้วยโทษฐานที่ไร้สาระและสื่อมวลชนออสเตรเลียแทบจะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดไปด้วย


Nian Dong


ที่มา : Thai Report : The Age: คดีอัปยศของนักโทษการเมืองที่ถูกลืม


หมายเหตุ
การเน้นข้อความทำโดยความเห็นของผู้จัดเก็บบทความ